16 / 44
14
tegemoet kwam aan een breed levende, spirituele vraag.
Die je zou kunnen samenvatten als: hoe een geestelijke werke-
lijkheid, buiten je maar zeker ook in jezelf, te onderzoeken, te
betreden en serieus te nemen, maar dit wel op een geheel eigen,
tastende, verbeeldingsvolle en dynamische manier – die het gewone
aardse leven van alledag doordringt en ten goede kan komen?
› Tenslotte
Dit laatste brengt ons terug bij het begin van dit Jaarverslag.
In deze zo snelle, drukke, soms chaotische tijden waarin
overzicht en duiding vaak plaats moeten maken voor weinig door-
dachte meningen en té pragmatisch handelen, klinkt fluisterend
soms de vraag naar wat en wie hierdoor mogelijk tussen de wal en
het schip raakt.
Grote idealen en visies van bovenaf werken niet. Alleen maar
reagerend ingrijpen werkt evenmin.
Wat helpt is interesse. Letterlijk vertaald: er tussen zijn.
Wat helpt is onbevangen enthousiasme, bevlogenheid, samen
met de moed om een vraag, een paradox, een dilemma eerst maar
eens te onderkennen, alvorens naar antwoorden en oplossingen te
zoeken, naar adviezen en wijze raad en inzichten van deskundigen
in de grote buitenwereld.
Meditatie – alleen en in gezamenlijkheid, in afzondering,
maar óók midden in de drukke stad, of met de krant op schoot.
Tussentijd nemen, en in die tussentijd merken hoe je vaak vanzelf
betekenis
geeft
. Al voelend, denkend, al doende.
De gulden middenweg bestaat, maar alleen bij gratie van de
hoogte en de diepte. Bij het levendig herbeleven van het verleden,
en bij even levendige voorstellingen van hoe het zou kunnen
zijn, of worden. Mocht er een afgrond zijn, dan kunnen mensen
er tezamen een loopbrug over vormen, wanneer ze elkaar met
vertrouwen opzoeken en vasthouden. Een spel, een kunststuk,
waarbij professionals amateurs durven worden, en amateurs durven
geloven in hun talenten en zich aangemoedigd voelen om te
beginnen.
Voor 2016 hoopt de 50 jarige Iona Stichting niet op een tweede,
maar op een nieuwe jeugd. In ieder geval is van een midlifecrisis
geen sprake: de Stichting is oud genoeg om te weten hoe je, met
anderen, steeds weer wielen kunt uitvinden die niet vastlopen in
de modder, maar kunnen gaan waar nog geen wegen gaan. Om
daarmee nieuwe wegen te scheppen, als vanzelf. En onbedoeld.
Desanne van Brederode ∙
voorzitter