11 / 44
9
STICHTING
›
JAARVERSLAG 2015
I
O
N
A
ongearticuleerde aannames en hypotheses, taalgebruik, ‘huisstijl’
én de resultaten van een typisch antroposofische werkwijze
nuchter in kaart, met evenveel oog voor de successen hiervan,
als voor de blinde vlekken en het jargon. Een helder opgewreven
spiegel, confronterend, leerzaam, bemoedigend én constructief
voor iedereen die zich in zijn dagelijks werk, in de betrokkenheid
op deze wereld en in de zorg voor zijn of haar omgeving (mede)
door een antroposofische zienswijze laat inspireren.
Het was daarom bijna vanzelfsprekend om met de vragen en de
bezinning zoals hierboven genoemd, Janine Verdonk te benaderen.
Aan haar is verzocht om, op dezelfde wijze als in haar promotie
onderzoek, de Iona Stichting door te lichten – aan de hand van
interviews met (oud)bestuursleden en direct betrokkenen zoals
schenkers, bestuursleden van collega fondsen en aanvragers.
Samen met haar werd een nauwkeurig plan opgesteld, dat in 2016
moet resulteren in een doorwrocht en doorleefd portret van de
Iona Stichting op dit moment.
Een tussenblik, tussen verleden en toekomst in. Ruimte voor
de beleving van afzonderlijke mensen, die ieder een deelgebied
van de Stichting representeren: eerlijk, onbevangen. Een inzicht
in hoe de Iona Stichting wordt waargenomen, en idealiter één die
aanspoort tot het geven van nieuwe betekenis.
› Polsslag van de tijd
Toen in september 2015 de foto van het bij de vlucht verdronken,
op het strand van Turkije aangespoelde Syrische jongetje Aylan
Kurdi de wereld overging, drong de realiteit van de toestand in
Syrië pas tot velen door. Intense emoties alom – en bij sommigen
de bereidheid om werk van het medeleven te maken. Bijvoorbeeld
door zich in te zetten bij de opvang en verzorging van vluchte-
lingen in eigen stad of regio, of zelfs: door af te reizen naar de
Griekse eilanden waar veel Syriërs levend en wel het vaste land
bereikten, meestal na een barre tocht.
Maar op een groot deel van de nieuwsconsumenten hadden
de intense emoties juist een verlammende werking, die nog eens
werd versterkt door een opsomming van de aantallen asielzoekers
die in Europa en in het eigen land arriveerden. De aanslagen op
14 november in Parijs, die opgeëist werden door IS, samen met de
herinnering aan de eerdere terroristische aanslagen aan het begin
van hetzelfde jaar, op de redactie van het tijdschrift Charlie Hebdo
én de grootscheepse aanrandingen bij Oud & Nieuw in Keulen,
waarbij naar men vermoedde ook vluchtelingen betrokken waren,
wakkerden de angst voor het kwaad dat de nieuwkomers mogelijk